गोरखा, मंगलबार, २ पौष २०८१ । गण्डकी गाउँपालिका ७ धवादीका बालबालिका जोखिमपूर्ण त्रिशुलीको पुल तरेर विद्यालय जान बाध्य छन् । धवादी र यस आसपासका ६० जना विद्यार्थी साँझ बिहान जोखिमपूर्ण पुल तर्न बाध्य भएको वडाअध्यक्ष तुलसी रेग्मीले जानकारी दिए ।
गत असोज ११ गते त्रिशुलीको बाढीले भत्काएको गोरखाको गण्डकी ७ र धादिङको बेनिघाट रोराङ ७ जोड्ने सो पुल आधा पाटो मर्मत भएर बाँकी काम एक महिनादेखि अलपत्र छाडेपछि स्थानीयहरु जोखिमपूर्ण पुल तर्न बाध्य भएका हुन् ।
सो क्षेत्रका ५३ जना विद्यार्थी त्रिशुलीमाथिको जोखिम पुल तरेर चरौंदीको राइजिङस्टार बोर्डिङ पढ्न जाने गरेको वडाअध्यक्ष रेग्मीले जानकारी दिए ।
धवादी, पँदेलटार, बालटार, चुर्लिङ, चैनपुर, छापगाउँ, तेर्से लगायतका गाउँका स्थानीयबासी पृथ्वीराजमार्ग जान ज्यान जोखिममा राखेर सोही पुल तर्ने गर्छन् । ‘एक दिन होइन, दुई दिन होइन, एक महिना भइसक्यो पुल अलपत्र बनाएर छोडेको । बजेट सक्कियो भनेर काम गर्न छोडिसके । गाउँलेहरु यसरी ज्यान जोखिममा राखेर तरिरहेका छन् । यो त जानीजानी मर् भनेजस्तो भएन र ?’, स्थानीय कुमार गुरुङले भने, ‘स्कूल क्याम्पस जाने विद्यार्थी, तरकारी, दूध बेच्ने किसान, दैनिक उपभोग्य सामान किन्ने सर्वसाधारणहरु अहिले ज्यान यसरी नै जोखिममा राखेर पुल तर्न बाध्य छन् । कि पुल चाँडो बनाउनु प¥यो, कि बन्द गर्नुप¥यो ।’
सो क्षेत्रका सांसददेखि स्थानीय जनप्रतिनिधिसम्म सबैले यहाँको दुखलाग्दो अबस्थालाई गम्भीर रुपमा नलिएको उनले गुनासो गरे । पुल भत्किएपछि गण्डकी र बेनिघाट रोराङ गाउँपालिकाले मासिक ७० हजार भाडा तिर्ने गरी डुंगा भाडामा लिएर सञ्चालन गरेका थिए ।
तर स्थानीयहरुले डुंगाभन्दा जोखिम पुल रोज्ने गरेको वडाअध्यक्ष रेग्मीको भनाइ छ । ‘पुल भत्किएपछि त्रिशुली वारपार गर्न दुवै गाउँपालिकाले डुंगा सेवा दिएको थियो, तर डुंगाभन्दा गाउँलेहरु जोखिम मलेर यही पुल तर्न थाले’, वडाअध्यक्ष रेग्मी भन्छन्, ‘अधकल्चो पुल नतर भनेर जति भने पनि कोही मान्दैनन् । डुंगा चढ्ने मान्छे कोही नभएपछि डुंगा सेवा पनि बन्द भयो । अहिले दैनिक दुईसय भन्दा धेरैजना यही पुल जोखिमपूर्ण पुल तरिरहेका छन् ।’
सो पुलको डेक निर्माण गर्न गाउँपालिकाले नौ लाख रुपैयाँको टेण्डर आव्हान गरिसकेको बताए । ‘टेण्डर भइसकेको छ । सकेसम्म १५ दिनभित्र बनाइसक्ने लक्ष्य छ’, उनले भने, ‘त्यो बेलासम्म मान्छेहरु कि तल वा माथिको पुल तरे हुन्थ्यो, कि डुंगा तरे हुन्थ्यो । बनाइनसक्दैको पुल जोखिम मलेर नहिँडे हुन्थ्यो ।’